Huzurum Yokluğun Şiiri - Gönül Demir 2

Sebebim gece kadar karanlıktı
Ta ki yokluğunun resmini çizene kadar...
Kalemim hislerim, silgim anılarım oldu.
Renkler bambaşka bir huzur...
Yaşadıklarımdan aldığım derslerdi onlar.
Adını koyduğum yokluğunun resminde sen yoktun oysa,
Sana dair tüm izlerİ renklerle kapladım.
Kırmızı, yüreğimin kanayan yarası değildi artık.
Siyah ayrı bir huzur katıyor...
Çünkü resmettiğim sen değildin,
Çünkü yokluğunun yasını tutmuyordu bu yürek!
Bir şerit halinde uzanan beyaz,
Giydirdiğin kefeni anımsatmıyordu artık.
Hayallerimin sonsuzluğundan başka bir şey değildi mavi.
Yeşile boyanan o en sevdiğim dediğim gömleğin değildi,
İçimde mani olamadığım, olmak istemediğim
Kendime olan inancımdı...
Daha nice renkler var saymakla bitmeyen,
Gözle görülmeyen...
Bana en çok haz veren de bu ya,
Sol yanımın huzuruna sebep sen değildin artık.
Huzurum yokluğun! ! !