Huzurum kalmadı Şiiri - Mahmut Hepvarol

HUZURUM KALMADI
Huzurum kalmadı be deli gönül,
deli divane dolanır dururum,
gidişine kurulmuş bir saat gibiyim,
her güne, aynı zamanda uyanır,
her geceye, aynı zamanda kararırım,
deli gömleği giymiş gönlümle,
bir kuş gibi uçmaya çalışır,
kanatlarımı açamaz,
çakılır kalırım, gidişine,
kalırım be deli gönül, kalırım...

huzurum kalmadı be deli gönül,
her alemde seni ararım,
bin bir alem olup, aylak aylak,
köroğlu misali, gezer dururum...
sen olmazsan, kurur kalırım,
çöl olur kalbim,
mecnun misali yaşar dururum,
ne dünyadan tat alırım,
ne insanlardan, zevk alırım,
dizilir sensiz, sohbetler yüreğime,
kalbime bir mıh gibi saplanır, sensizlik
boğulur kalırım, dünyamda,
sen yoksan, alem batsın, be deli gönül,
sen yoksan kıyamet kopsun, be deli gönül
huzurum kalmadı be deli gönül, kalmadı.

huzurum kalmadı be deli gönül,
sen yoksan, varsın zaman dursun,
yelkovan dursun, akrep dursun,
dursun be deli gönül dursun...

sen yoksan; çölünde mecnun olsam,
dağlarında ferhat olsam,
aslının keremi olsam,
zührenin yusufu olsam
ne olur be deli gönül,ne olur be...