İçimde yıllarca, ‘umut’ denen his
Ne çare, gün doğmuyor ufkuma,
dağılmıyor bu sis
Doğmuyor gün, doğmuyor
Şu koskoca ömrümü,
Acıma, ‘yaşanmamış’ diye çiz.
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
hayatın zorladığı anlarda bazen bize en huzur veren şey, o dediğiniz selvi gölgesindeki son huzur...iç yılgınlıklarının sonucu bu düşünce diyorum yine de... nedense sıkıntıları farklı kişiler yaşadığında umut aşılayıcı cümleler kurarız da biz yaşadığımızda hemen en onulmaz sonu yazarız...
güzel şiir Ahmet Bey...selamlar...
Kime hayrım olduysa, gördüm ihanetini,
Anladım ki huzurum, bir selvinin gölgesi
Kutlarım bu güzel yüreği
selam ve saygılarımla
kutlarım hoş olmuş.
sevgi ve saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta