İçimde yıllarca, ‘umut’ denen his
Ne çare, gün doğmuyor ufkuma,
dağılmıyor bu sis
Doğmuyor gün, doğmuyor
Şu koskoca ömrümü,
Acıma, ‘yaşanmamış’ diye çiz.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
