İçimde yıllarca, ‘umut’ denen his
Ne çare, gün doğmuyor ufkuma,
dağılmıyor bu sis
Doğmuyor gün, doğmuyor
Şu koskoca ömrümü,
Acıma, ‘yaşanmamış’ diye çiz.
Kime hayrım olduysa, gördüm ihanetini,
Anladım ki huzurum, bir selvinin gölgesi
Ahmet Ünal ÇAM
(Kendince) Şair-Yazar
http://huzur.sehri.com
[email protected]
Kayıt Tarihi : 31.8.2006 10:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Güvendiğim insanların ben zayıf düşünce sırtını dönmesi üzerine
güzel şiir Ahmet Bey...selamlar...
Anladım ki huzurum, bir selvinin gölgesi
Kutlarım bu güzel yüreği
selam ve saygılarımla
sevgi ve saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (3)