Huzurum Şiiri - Fatih Taşkın 2

Ben rahmeti huzuru sende buldum
Aşkta Sevda’da seninle kavruldum
Dinlerdim Aşık Veysel’i okurdum Mesnevi’yi
Onlar bende hep ses ve gölge idi
Seni gördükten sonra Fatih buldu aşkı
Bu bendeki sadece aşk değil bildiğin yanmaydı

Ney’in sesini hep dinlerdim
Bir eksiklik var bilirdim
Ney’i bir kamışın çıkardığı ses olarak bildim
Seninle aşkı, tevazuyu, saadeti her hücremle keşfettim
Ney ile durgun denizlerde kendimi limana demirledim.

Yedi kat Semâ var derler seninle bildim
Semâya çıkmak için diyar diyar gezdim
Semâya bedenle ulaşılmaz dediler,
Kalbine girdikten sonra yetmiş bin kapıdan buyur ettiler.

Beş yılda Yetmişbin kapıdan geçtim
Her kapıda kalbimin huzuruna erdim
Bendeki Sevda’yı sadece aşk sanma
Bu bir yanma bende de kolay oldu sanma

Seni sevene kadar etim tırnağım koptu
Her seferinde bu bedenden yeniden doğdu
Ben teslim oldum bu bedenle sana
İster al koynuna, ister koy mezara.