Sanki gökyüzüne çıktı yüreğim
Sonunda zirveye varmış huzurum
Bütün engelleri yıktı yüreğim
Beni kucaklamış sarmış huzurum
Kış gününde yaprak dökmeyen daldım
Koca fırtınada batmayan saldım
Şimdi mutluluktan payımı aldım
Lapa lapa yağan karmış huzurum
Çile hamuruna sabır ekledim
Yıllar yılı hep bu günü bekledim
Kimseye açmadım canda sakladım
Zarardan döndüğüm kârmış huzurum
Kıvılcım büyüdü özüme düştü
Sevda cümleleri sözüme düştü
Mutluluk yaşları gözüme düştü
Meğer yok bildiğim varmış huzurum
Özlemle beklenen sonunda geldi
En umutsuz anda aklımı çeldi
Öyle bir ok attı bağrımı deldi
Aşk ile yandığım yarmış huzurum
Kayıt Tarihi : 10.4.2017 23:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sedat Kocabey](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/04/10/huzurum-13.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!