Huzuru soludum Şiiri - Ahmet Yüksel Şanlıer

Huzuru soludum.
Bu sabah.
Kokulu ılık bir yel dolaşmakta iken burnumun ucunda.
Gözlerimi kapattım.
Güzel bir mevsimin, er sabahında.
Huzuru buldum, yorgun bir gecenin şafağında da
Huzuru soludum, bu sabah ben.

xx

Güneş karanlığından yırtmaya çalışıyordu.
Baktım kızıl şafağına!
Bekledim dağlara vursun dedim ışıklarını.
Az sonra vurdu.
Parladı ışıklar karşı dağlarda
Dolaştı, dolaştı.
Yükseldi, yükseldi, sümbül renkli gökyüzüne.
Doğada kaygı yoktu bende yoktu.
Çektim her nefeste huzuru bu sabah içime.
xx
Ve!
Kuşlar vardı ağaçlarda, şarkısını söyleyen.
Onları dinledim.
Huzuru doldurdum içime.
Ne dediklerini anlamaya çalıştım.
Bazen anladım.
Bazen anlamadım, neşesini paylaştım.
Kaybolup giden, bir yorgun gecemin sabahında
Ben.

28 May. 19
Ahmet Yüksel Şanlı er