Huzuru Ömrünce Arar Durursun

Bir değerbilmeze gönül verdinmi
Bil ki benim gibi beter olursun.
Kalbini elinle kurban ettinmi
Karşında buzdan bir heykel bulursun

Yüreğin kan ağlar inildedikçe,
Bağrın hançerlenir cefa gördükçe,
Zalimler zevk alır süründürdükçe,
Huzuru ömrünce arar durursun.

Sanırsın bağrını mızraklıyorlar,
Kalbini havanda tokmaklıyorlar,
Yüzünü-gözünü tırmaklıyorlar,
Uğrunda can versen azarlanırsın.

Ne gönlün oturur yerli yerine,
Ne mutluluk geçer iki eline,
Üstelik düşersin elin diline,
Gözyaşları döker feryatlanırsın.

(RENKLER NEMLENİYOR DUDAKLARINDA isimli Hece Şiirler 'inden > 33-34/100)