Huzursuzluğun Rengi Şiiri - Yücel Tuğrul

Sinsice dolaşmakta huzursuzluğun rengi
Gök rengi şal ördüğüm siyah neşelerimde
Kızıl ufuktan esen kan kokulu meltemler
Diriltiyor korkumu ücra köşelerimde

Muhtelif saatlerde uyandığım günlerde
Duvardan bulutlar mı küstürdü güneşimi
Soğudum yatağımdan uykusuz sürgünlerde
Kızarmış gözlerimle bulacaklar leşimi

Gayrı meşru efkarım tıka basa heybemde
Uzun yolculuklarda pek azılı kafirim
Görünüyor İlahi tığ izleri gölgemde
Galati güzellikler alemine küfürüm

Ağzımdaki bu sitem acı kahveden artık
Telvelerle örülmüş sanki mukadderatım
Çatlamış aynalarla barışmalıyım artık
Dalgasız denizde de kırık dökük suratım

Şimdi bir kahpe topuk yarasından incinir
Kutsal hudutlarımı sabırla çizdiğim iz
Tibbi bir açıklama depresyon ya da sinir
Yüzümde mi belirde aklımda sezdiğim iz