Yaşamadan bıkmadım ben
Ama dünyadan bıktım
Kötülük yapan insanlardan bıktım
Başımı alıp gidesim geldi bu yerlerden
Ama nereye gidersin ki
Neresi gönlüne göre ki evinden başka
İnsanlar harap etti bu güzelim dünyayı
Oysa hayat ne güzeldir
Yuvandasın çay içiyorsun
Karın var sana aşık
Dalınca gözlerine unutturan tüm dertlerini
Çocukların var tıpkı birer sen
Yarına umutla bakabileceğin
Bir de çevir madalyonun ters yüzünü
Hepten çıkarcılarla dolmuş dünya
Kan bürümüş gözlerini insanların
İhtiras kaplamış ortalığı
Kalleşlik dersen gırla gider
Yok artık o eski aradığın iyilikler
Her gün bir kuşku bir ayrı takip
Ne dersin yaşanılır mı bu dünyada
Hayır yaşanılmaz bu dünyada yaşanılmaz
Deli olmak lazım yaşamak için
Karın güzelmiş çocukların iyiymiş
Anayasada özgürlük varmış
Anlar mı ki bundan gözü dönmüş vahşet
Sen inadına doğru ol dürüst ol
İnadına yaşayacağım de
Dünya yaşanılacak halde değil
Yaşayamaz aklı olan bir kimse
Başımı alıp gidesim gelir bu dünyadan
Ama evimden başka
Neresi var ki huzur verecek
Kayıt Tarihi : 9.12.2006 20:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!