Huzursuz Bir Nefes Şiiri - Osman Deniz

Odamın penceresi sanki bir gizli kulak
Hüzünlü nağmelere açılır geceleri
Sonrasında günümü, hayatımı büsbütün
Büyülü rüyaların, sarar puslu gerçeği

Bin bir yalancı suret, gezinirken damarda
Duyulmaz servilerin huzurlu seslenişi
Silinir hiç durmadan ayak izleri ömrün
An ve an zamanın savrulurken dumanı

Yaşartırken gözleri, varlığı mezarların
Bir ömür taşınır gövde, gölgesinin peşinde
Durma ört üzerini, hayallerle günlerin
Ve binlerce iç çekiş, bir ömrün sinesinde

Bilmem kaç şafak sığar, şu ufkun ötesine
Huzursuz bir nefes, sığmışken şu gövdeye
Gözde mıhlanmış bekler artık tüm gözyaşları
Hatıra yumağı gözler kapanırken geriye