Huzursuz Şiiri - Şair Ancalime

Hayatın akarken,
Kanarken gözlerinde yaşlar,
Sebepsiz yangınlar sarmış bedenini..
Ruhun aklınla çelişir rüyasız gecelerde,
Bir yanın yatakta; diğeri isyanın pençesinde...

Tek düşüncesin kendi dünyanda,
Sadece haykırışlar etrafında,
Gözlerindeki tüm geçmiş hayatlarla,
Çığlık çığlığa...

Her gün bir darbe her gün bomboş insanlar,
Daha da büyütür hiçliğini,
Bütün dünyayı boşverip kaybolmak var,
Hiç umursamadan kim sevmiş, kim özleyecekmiş seni...

Bir anlam ararsın kendine,
Bir amaç,
bir ev
Ruhunla bedenin buzlaşma halinde,
Anlarsın,
garip bir yol hikayesi bu aslında,
Hayat diye yaşadığımız, öldüğümüz şey...