Üzülmeye değer ya da
havaya girecek bir
durumum yoktu.
Hayvanlardan ayrılmamı
sağlayan ve Yüce Mevla’mın
beni insan olarak yaratarak
Bir gün gelir de unuturmuş insan
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Devamını Oku
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
düz yazıya özelliğini yakaladım şiirinize...içerik çok saygın...
insanı ve zaman zmaan yaşaman çelişkileri anlatıyor... hayatın bize izlerini ve bizin izlerimizi...boğulmalarımızı...hatalarımızı...arayışlarımızı...bizi...
ve anlşama noktasında bakınca ki bize verilen en büyük armağan..
sığındığımız sarıldığımız özümüzle olan konuşmamızla...
arayışı bulduğumuz lütüfkar Rabbim...şükürler olsun...
selamlar...
kutluyorum...
Normal davranışlar içinde olmayı
kafama takmıyordum. Lakin;
normal bir insan olarak yaşamak
bazen çok sıkıcı olabiliyordu.
Hiç değilse huzurlu yaşamalıydım.
Huzurlu yaşayabilmek için de
yaratılışımızın gayesi olan
Yaradan’a iman ve itaat ekseninden
ayrılmadan devam etmeliydim.
iman ve itaat ekseni... gökyüzünde de her şey eksende... yüreğinize sağlık...
sevgiler, saygılar
kutlanmaya laik
kutlarım..........
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta