Huzurlu Bir Sabaha Uyanmak

Vakit gece yarısını bir hayli geçmiş,
Uykum yok canım sıkılıyor, daralıyorum.
Hava ruhum kadar karamsar, ruhum kadar karışık
Kara bulutlar şehrin üstünü sarmış,
Her an bir fırtına koptu kopacak
Daha fazla dayanamadım, attım kendimi dışarı
Anlamsızca dolaştım, ıssız sokakları
Bir gürültü koptu göklerden, ortalığı inleten
Çakan şimşekler geceyi gündüze çeviren
Acı bir fren sesi hoyrat bir bağırış ardından
“Eceline mi susadın be gitsene kaldırımdan!”
Yola indiğimin farkında bile değildim.
Hatta habersizdim, yağmurun ıslattığından
Asırlık bir çınar ağacı çıktı karşıma
Sarıp sarmaladı, dalları yaprakları sığındım altına
Bir şemsiye gibi açılıverdi, başımın üstünde
Artık ıslanmıyordum, tarifsiz bir huzur içimde
Sonra kapatıp gözlerimi, yağmuru dinledim.
İçimdeki sıkıntılar yağmurla birlikte akıp gitti.
Bir koca çınar, bir de yağmur gözyaşlarıma şahitti.
Ağladıkça açıldım, içim açıldı rahatladım.
Ve ben yatağımda, huzurlu bir sabaha uyandım.

Sebati Manav 11 Haziran 2024