Mutlu mes'ûd hayât, sürmek isteyen
İnsanı insanca, yürekten sever.
Özlemle vuslata, ermek isteyen
Sabrının örsünde nefsini döver.
Cânânı bağrında, canda can bilen
Muhabbet şavkıyla, yüzleri gülen
Kin nefret hissini, gönlünden silen
Dostları her yerde, saygıyla över.
Her zamân umûtla, hayâller kuran
Kalpleri sevginin, ritmiyle vuran
Elemden kederden, hep uzak duran
Erdemli her insan, huzûra erer.
Kayıt Tarihi : 28.10.2020 00:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!