Huzurla Yürüyorum…
Huzurla yürüyorum.
Sessizliğin ortasında.
Fırtınalı geçmişimi,
Yok olan hayallerimi
Bırakarak arkamda.
Yürüyorum ıssızlığa doğru.
Akşam olmak üzere.
Kızıllaşmış gökyüzü
Alacalı bulutların arasından.
Işıklarını sızdırmaya çalışıyor
Güneş kızıllaşan ışıklarını inatla.
Uzayıp giden ıssız ve sessiz yolda.
Asırlık çınar ağaçları arasında
Kendini bulmaya çalışan bir yol ortasında.
O yol ki doğal kalmış, insanlarca bozulmamış.
Hazan mevsimine yenilginin sonunda dökülen,
Toprak yolu kızıl bir halı gibi süsleyen
Asırlık çınar yaprakları arasında
Yürüyorum adeta huzur deryasında.
Alabildiğine kıvrılarak uzanan asudelik ortasında.
Yürüyorum, yürüyorum, huzura yürüyorum.
Allah’ımın emrine itaat edercesine.
Yürü ya kulum diyen emrine icabet edercesine.
Yürümenin bu kadar güzel olduğunu
Yürüdükçe içimin huzurla dolduğunu.
Yaşanası yarınların en güzel umut olduğunu
Bozulmamış doğanın en güzel ilaç olduğunu.
İskenderun ; 17.12.2011
Şair ; Tayfur Işıkoğlu
Kayıt Tarihi : 17.12.2011 11:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sessizlik ve huzuru bulmak ümidiyle yanıp tutuştuğum bu günlerde bu dizeleri yazmak geldi içimden. Huzuru yaşadım bir anlık bile olsa.
TÜM YORUMLAR (6)