O, huzurevinde yaşayan bir konuktu
Ne odasını sevebilmişti, ne de odası onu
Ne odasına alışabilmişti, ne de odası ona
İşte o kocaman dünyası, küçücük bir odaya kapanmıştı.
Huzurevinde huzur bulamayan bir eskiydi o
O bir aile eskisi, o bir yaşam eskisi
O bir İstanbul eskisiydi
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta