HUZUREVİ' ne? Şiiri - Yorumlar

Gençlik en hayırsız misafir , en vefalı misafir gençlik sonrası...çok samimi inc tanelerinizi kutluyorum saygımla tam puan...

Sevgili İnci hanım,

Gene incilerinizi ince,nazik,espri içersinde dökmüşsünüz...
Sosyal yapımızın manevi temellerine...
Anlayanlar anlasınlar tabi..

Selam,sevgi ve saygılar...
ŞAİRCİK, Ahmet Necat UCUR, BOZÜYÜK

Galiba içinde yaşadığımız çağ hastalıklaruıdan biri de yaşlıların çaresizliği, torunuyla torbasıyla aynı sofrada onlara bakarak yaşlanmayı dilerekn. Yalnızlaşması...
Bir de hayatı boyunca sorumluluk içinde yaşamış yaşlıların yaşlıların dinlenmemesi kaygılarının giderilmemesi.. ERDEMLE, GÜZELLİKLE

Çok haklısınız...* Hey gidi gençlik hey...* Sonuçta huzur evi
kaçınılmaz..Yine de karamsar düşünmeyelim oranın da güzel
tarafları vardır...Hiç olmazsa insan yalnızlık çekmez...

gidi gençlik gelmez geri
kalan gençliğne ne demeli

nice güzel paylaşımlara kaleminiz daim olsun

Ne yazık ki öyle...
Galiba belli bir zamandan sonra o 'kritik eşikten' öteye geçeceğini düşünmeye başlıyor insan.

Yarınlarımızın ne olacağını bilmiyoruz.Ama huzurevlerinin yanından geçerken ya da oradaki yaşam ilişkilerine tanıklık ederken sorguluyoruz kendimizi.

Kimi kez evlatları olmasına karşın oralarda huzur bulanlar da var.Bu da bir gerçek.

Yaşam yürüyüşü sırasında hangi istasyonlarda kalabileceğimizi ve gönenç içinde orada yaşayabileceğimizi iyi kestirmeliyiz gibime geliyor.

Kutluyorum Efendim.
Erdemle.

Anlamlı ve hüzün dolu bir paylaşım. Maalesef hayatta kimin ne ile karşılaşacağı bilinmiyor. Allah hepimize, sağlıklı ve huzur içinde bir hayat nasip etsin. ..+..+.. Saygı ve sevgi ile kalın.

Hikmet YURDAER

Ne yazık ki sevgili arkadaşım, bir çok insan anne ve babalarını yaşlandığı zaman bir yük olarak görüp, huzur evine bırakıyorlar.
Sanıyorlar ki, orada önlerine gelen yemek, yanındaki insan, hazır doktor onlara huzur verecek... Hiç bir yaşlı, uzun yıllarının geçtiği evini, hâtıralarını, eşyalarını ve yayrularını bırakıp da oraya gitmeyi istemez. Şayet gidiyorsa, gönlü kırık ve çaresizlik için gitmiştir.
Ya da kimsesi olmayan biri oraya isteyerek gider.

Bize çocukluğumuzda tüm özverileriyle sevgilerini sunan bu insanları huzurevi diye adlandırılan yerlere bırakmak çok büyük bir acımasızlıktır.
Orada dertlerini, kırgınlıklarını birbirine anlatarak daha çok dertlenirler.
Ne zaman o yaşlıların ziyaretlerine gitsem, gözlerindeki kırgınlığı, yaralı ceylan gibi bakışlarını görüp içim kan ağlar...
Lütfen yaşlılarımıza sahip çıkalım. Unutmayalım ki, o günler hepimize çok yakın. Zaman su gibi akıp geçiveriyor.

Bu hassas noktaya dikkati çeken sevgili arkadaşım İnci Hanım'ı gönülden kutlarım.
Sevgi dolu yüreği hiç gam keder görmesin. Tam puanla kutlarım sevgili arkadaşım... Hâlenur Kor

EVET IZCI SARKISINDAN GUZEL BIR UYARLAMA.....BELIRLI BIR YASTAN SONRA HUZUR.....BIZDEN UZAK MEKANLARA MI GIDIYOR NE....TEBRIKLER

espirili ama trrjedik sonlarımız. eve günden güne yaşlı olmak bu ülkede zorlaşıyor.duyarlı yüreğinize sağlık