Huzurevi Şiiri - Resmiye Mümün

Yanına gelenin, gidenin mi var
Halini, hatrını soranın mı var
İki çift tatlı söz diyenin mi var
Böyle yaşamayı hak etmedin sen!

Ömrünce didindin, sonra ne oldu
Teşekkür yerine tekme mi vurdu
Yüreğin burkuldu, umudun soldu
Böyle yaşamayı hak etmedin sen!

Gözlerinin rengi uçtu, kayboldu
İnce bir sızı kalbine koyuldu
Bağrına kırgınlık çöktü, oyuldu
Böyle yaşamayı hak etmedin sen!

Oysa ne hayaller seni coşturdu
Damatlar, gelinler evine doldu
Boy boy torunlar dizine oturdu
Böyle yaşamayı hak etmedin sen!

Bir gün karşında huzurevi oldu
Yaşlı sakinleri aileni kurdu
Birazcık mutluluk öyle çok zordu
Böyle yaşamayı hak etmedin sen!

Gözyaşın yalnızlık, gözyaşın yalnız
Ölüm gelecektir, isyan faydasız
Pişmanlık kapında, fakat zamansız
Böyle yaşamayı hak etmedin sen!