Umutlar tükenmiş gözler şelale
Huzurun bittiği yer huzurevi
Bir kez girenlere çıkılmaz kale
Huzurdan azattır her huzurevi
Yalnızlık doldurur ıssız odamı
Gelecekler diye gözlerim camı
Bitir gönlümdeki kederi gamı
Kula huzurunu ver huzurevi
Gözümde tütüyor ovam dağlarım
Emek verip yeşerttiğim bağlarım
Düşündükçe gizli gizli ağlarım
Bitirir ömrümü yer huzurevi
Ataya verdiği sözde durmayan
Bilir mi gönülü gönül sarmayan
Bir gün olsun arayıp ta sormayan
İnsana denir mi er huzurevi
Yaşarken kenara itilmişleri
Garipler safına katılmışları
Evinden yurdundan atılmışları
Ölmeden bırakmam der huzurevi
Kimlerin başına ne gelir yarın
Yıkayın cesedim kefenim sarın
Kimsesizler için varsa mezarın
Ademi oraya ser huzurevi
Kayıt Tarihi : 12.11.2020 21:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Adem Ulutaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/11/12/huzurevi-11.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!