3 şubat 1979 Denizli Tavas
Huzurdu aranan, hüznü bulduk
Bir tebessüm uğruna hüzünle yogrulduk.
Ve yaşarken anladım ki ;
Affedebildiğin kadar unutur,
Unutabildiğin kadar mutlu olursun.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta