Huzurdan Anladığımız Şiiri - Ömer Ali To ...

Şu yalnızlığa rağbet günden güne artarken,
Hükümet, yurt dışından insan ithal edecek.
Görüşmeler son hızla böyle devam ederken,
Şahane şahlanışı kim dize getirecek!?

Kanlı canlı insanlar , ana kaynaklarından!
Türkçe bilmeseler de öğrenirler yarından.
Bir imzaya alırsın mahalle muhtarından,
Bu hükümet yalnızlık derdini bitirecek.

Sen ablacım! Al sana anne; müşfiklerinden.
Al sana da bir bebek var; en tombişlerinden...
Bu gençlerin hiç şüphe yoktur sevgilerinden;
Bir yastık sizi en az elli yıl götürecek.

Kaynana, kayın baba, ne istersen gelecek,
Görümcenin en hası; kıymetini bilecek.
Ve dahi hep el pençe, küfür etsen gülecek,
Hem de seni kuş tüyü yastıkta yatıracak...

Köle demeyin, zinhar, onların da hakkı var,
Lakin evvel bu halkın huzuruyla memurlar.
Misal bir iğne bir de çuvaldıza kalanlar,
Her ikisini birden kendine batıracak.

İşte bizim huzurdan anladığımız budur;
Gidilen senin suyun ise en güzel sudur.
Eşin dostun kardeşin hiç zahmeti yok mudur;
Bazen hüzünlendirip bazen küsüp kıracak?!..

Bazen beklediğimiz verilmezse kızarız,
Bazen taşlar bazen de fütursuzca yazarız.
Perde arkası gerçek; "insanız ve azarız."
Biz hep haklı'yken bu hak nereye oturacak?

Köleler arıyorsak amade, emrimize,
Bizler zaten bir köle olmuşuz nefsimize.
İmtihanın manası; gelmekse kendimize,
Öyle bir edep lazım, prangalar kıracak.