iri kıyım bir adam
üçel
tespihini düşürdü elinden
saygıyla eğildi
aldı yerden
üfledi
tozu toprağı
üzerinden
bilirim ki
hiç kimseye eğilmezdi
böyle şefkatini de görmemiştim
okşar gibi
inceden inceden
şaşırdım
sonra anladım ki
tespihin her tanesinde
Allah'ın adı var olan
çocukken
ekmek kırıntısını da öpüp
kaldırırmış yerden
vaktinde
öyle görmüş
büyüklerinden...
Kayıt Tarihi : 17.6.2013 23:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!