Huzura Bir Türlü Gelmedi Sıra.

2120 HUZURA BİR TÜRLÜ GELMEDİ SIRA

Sönmeyen alevin közü içinde...
Hayat etti beni yağlı bir çıra.
Onca mertler varken özün içinde...
Dost olmuşum yazık adi bir fır'a.

Bilmem aşkla nasıl dolarak taşam ?
Bunca zorlukları ölüp mü aşam ?
Ben huzur aradım: şu köhne yaşam...
Bulaştırdı her dem nizaya, hır'a.

Çevremde çokları kaypak cettiler !
Dayanamaz oldum cana yettiler !
İnsan doğduğuma pişman ettiler...
Ufattılar beni bak kıra kıra.

Kazıdım kökünden geçmedi nasır,
Ne yapsam bir kilim olmadı hasır,
Çok uğraştım ama son çeyrek asır...
Huzura bir türlü gelmedi sıra.

Güzel kokuların salarken kamuk,
Toplanmazmış gördüm dikenden pamuk !
Cinsine çekmezse olmazmış yamuk...
Meğer yapılmazmış biberden şıra.

Cumali şu toprak herkesi yuta !
İnsanın derdiyse bir birin uta !
Seni de koyarlar bir gün tabuta...
Binerim sanma gel süslü bir tıra.

Fır: piç, fırlama. kamuk: kekik otu