Kördüğümle bağlanmış gözlerim; yer, gök yok
Bileklerimde sarılı cehenneme giden bir zincir
Bedenime saplı ateşten oklar; his yok
Altımdaki dünya eriyor yavaşça karanlığın alevlerinde
Benim gibi insanlar her yerde
Benim gibiler evsiz
Hepimiz terketmişleriz
Huzurumuza ihanet etmişiz
Ve evler; artık sahipsiz
Onlar ışıksız, onlar bizsiz
Eksik parçalar misaliyiz
Huzurumuzun kaynakları, karanlığa mahkum artık
Sevgi yok,
Güven yok,
Uyku yok,
Mana yok; mekansız, ansız, duygusuz.
22/3/'8 - 09:28
Ozan Daniel EicherKayıt Tarihi : 22.3.2008 09:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!