Karanlık yokuşları tırmanırcasına
Tık nefesti ceylan yüreği kadının
Sanki sanırsınız Everest'e tırmanıyordu küçük narin ayakları
Ne varki ben onu düşlüyordum
En uzun Amozon nehrim de, çayırlara uzanmış bir vaziyette
O mağrur yüzü göğsüme bir mehtap gibi düşüvermişti
Uzun sarı lepiska saçları adeta ışık şehrini andırıyordu
Anı Şair: Ümit Yaşar Oğuzcan Altıncı Mektup
Andıkça
Ne zaman seni düşünsem içim ürperir,
Devamını Oku
Andıkça
Ne zaman seni düşünsem içim ürperir,
