Huzur ve Sessizlik Şiiri - Ali Doğan Dağbey

Dökülür yaprakları
Dere vadisinde bir kavağın
Taa aşağılarda bir yerde
Parmak ucumda
Bahtımdan sarı
Saklanan bir ibibik uçar gölgesinden
Alacalı bulacalı
Çırpınır kanatları
Aç kapa aç kapa aç kapa
Lapa lapa lapa lapa
Kar yağar gibi
Sadece huzur ve sessizlik…

Bir de sen…

Bir gelin aşar
Ağ gedikten
Sessiz ve yalnız
Gözleri yaşlı
Beyazlar içinde
Bir mezar uzanır ovada
Su basar her baharda
Dua bekler asırlardır
Sadece huzur ve sessizlik…

Bir de sen…

Bir sabah doğar
Ay’la birlikte
Bir yanı Ay’dır
Bir yanı Güneş
Gökyüzü tandır kırmızı
Çıtı çıkmaz kocaman kentin
İlk otobüsleri yürür belediyenin
Üç beş fırın işçisi
Sessizce doluşurlar otobüse
Sadece tıpır tıpır ayak sesleri
Sadece huzur ve sessizlik…

Bir de sen…

Ekmek
Emek
Alınlarda terleyecek
Tomur tomur ter dökülecek
Tomurcuk güller gibi
En helâlından
Ekmek çıkacak
Evlere sunulacak
Sıcacık
Sabah ekmeği
Buram buram buğusu
Teninde susam kokusu
Ve çörekotu burukluğu
Sadece huzur ve sessizlik...

Bir de sen…