Gece karanlık ve ay ışığı vardı,
Pencereye doğru yürüdüm, bir anda içim huzur buldu,
Huzuru veren ay değildi,
Karşı penceredeki oydu,
Ne güzelde bakıyordu, ayı unutturan gözleriyle,
Sanırım huzur buydu.
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
'Huzurun gittiği köyün adı hüzün oldu.'
Kutluyor,saygılar sunuyorum...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta