Huzur Sokağı Şiiri - Yasin Avcı

Bir ömür boyu mutluluk mahallesin de uzun yıllar geçirdik seninle..
Huzur sokağı,Saadet apartmanıydı adresimiz..
Yaz aylarında göçmen kuşların uğrak yeriydi mavi gölümüz.
Ne muhabbetine doyum olurdu ne de seyrine.
Şafak sökerken ve tan ağarırken eşsiz bir manzara oluşurdu...
Kırmızısı ile gökyüzü,
Koyu mavisi ile göl,
Kusursuz bir tablo yapmak için yeterliydi her ressam için..
Yeşilin her tonu vardı parkımız da..
İçinde çocuklar oynar,sevgililer dolaşırdı..
Renk renk çiçekler ruhları okşar,kokulu çamlar gökyüzüne uzanırdı...
Bir günlük ömrü olan narin kelebekler ölüme inat doyasıya yaşardı
Ve yarışırlardı her çiçekten polen almak için birbirleriyle..
Gecenin tadı da başkaydı burada..
Veya yıldızları seyrederdik Ay’sız gecelerde..
Her kayan yıldızda bir dilek tutardık ama hep aynı olurdu dileklerimiz nedense..
Şimdi sen yoksun...
Ve ben aynı adreste oturmuyorum artık..
Hüzün sokağı,Ayrılık apartmanına taşındım gidişinle..
Sana kavuşana kadar ev arkadaşım olan yalnızlıkla yaşayacağım..
SEN GÖKYÜZÜN DE BENİ BEKLERKEN
BEN YERYÜZÜN DE SENİ DÜŞÜNECEĞİM...