Ruh yorgun, düşünceler dağınık,
Gözler uykusuz uyanmıştı güne.
Bir iz, bir haber, bir ışık gelince
senden,
içim şen, dışım ise aydınlık
oluverdi aniden.
Tatlı bir huzur, ses verdi
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim