Huzur Parayla Satın Alınmıyor

Ne kadar harcasan da karnın doysa da zalim

De huzuru parayla mı satın alırsın ha!

Huzur bulamıyorsun yaşasan da sağ salim!

Mecnun gibi çöllerde nasıl gezinirsin ha?

Parayla her şeyini satın alan patronlar

Etrafında köleler, oluşturur kantonlar!

Yine de dertler sarar huzur yazmaz kartonlar

Dilinde tükenmez ah nasıl görünürsün ha!

Nemrut firavun olsan, Karun gibi çok zengin

Tövbe haşa Allah’ım desen hükmünde engin!

Sinek girer burnundan bir anda yapar bezgin

Aniden aciz kalır nasıl sürünürsün ha!

Firavun affet derken biter mi keder yoksa?

Ebu Cehil ölürken der mi bu kader yoksa

Dertlerini para mı tedavi eder yoksa

İnkâr etsen de Hakka nasıl dönüyorsun ha?

Ne kadar paran varsa o kadar da yük demek

Yürüdükçe ağırlık fazladan emek demek!

Çalan olur tükenir diye gerilmek demek

Fakir fukara gibi nasıl dövünürsün ha!

Oysa dünyayı araç gören bir delikanlı

Nasıl gezer her yerde tığ gibi kanlıcanlı…

Kimseye boyun bükmez, olmaz hapiste zanlı

Onu mutlu gördükçe nasıl özenirsin ha!

Huzur, Allah kalbinde ise ancak mümkündür

Kul olup da aşkını kabul ettiğin gündür

Rızkını veren odur, dedikçe kün fe yekün!

Müslümanım diye de nasıl övünürsün ha!