Huzur nedir, bendeki kimdir?

Huzur nedir, bendeki kimdir?
Bir gece vakti, derin bir nefes gibi,
Göğsüme sığmayan o hafiflik,
Belki bir an, belki sonsuzluk…
Kendi içimde bulduğum dingin bir ada,
Sonsuz dalgalardan uzak, sessizce saklı.

Huzur nedir, bendeki kimdir?
Belki bir iç çekişin ardındaki rahatlık,
Ya da yorgun bir gülümsemenin altında gizlenen sır.
Sıradan bir anda beliren,
Tüm yanlışlardan arınmış saf bir an,
Gözlerimi kapatıp hissettiğim bir iç sıcaklığı.

Bazen bir rüzgar esintisinde gelir,
Bazen bir dostun sessiz omzunda,
Bazen de kendi içimde yankılanır.
Ve o anda anlarım,
Huzur nedir, bendeki kimdir;
O, bütün seslerin sustuğu,
Kendi sessizliğimle dost olduğum yerdir.

Kendi içimde bir yolculuk,
Gecenin en karanlık yerinde yaktığım ışık,
Ne dünle ne yarınla ilgisi olan,
Sadece kendimde bulduğum bir sığınak…
İşte o, benim huzurumdur,
Bendeki o sessiz, derin, sakin yankıdır.