Huzur Meselesi Şiiri - Kamil At

İnsanlık bu dünyada can çekişiyor
Taptığı şeyler dünyayı kurtarmaz
Kör itaate nice kurnaz yakışıyor
Yaptığı hayallerin sırrına ermez

Gökleri kimisi yediye çıkardı
Yatağında uyurken oraya vardı
Acımaz uğruna insan yakardı
Paçasını öptüğünün boyuna varmaz

Dünyalar sözle ikiye bölündü
Arasında boşluk lafla silindi
Böyle cilvelerle bugüne gelindi
Tabutu mezarı kimseler yarmaz

Ben ödüllü, sen cezalı diyenler
Ayırıp insanı küfür sayanlar
Kafasına türlü alem koyanlar
Huzurla beklediği yerleri görmez

Kamil At insana saygım sonsuz
İnsanı bilmezin yanında cansız
İster kafir desin isterse dinsiz
Dünyada kalır bedeni uçurmaz