Kağıt üstünde bir kaç damla mürekkepten başka bir şey değildi bu ayrılık
başkalarının gözünde geçecek diye adlandırılan acı yaşayanın kemiklerinin sızlaması
Güneşin bulutların ardından bakması sabaha ne tuhaf
ve yağmurların çiselememesi
yoksa hep mi sağanak gönül kaygıları
güvensizlik işlemişken beynime
mutluluk kapılarını üstüme kapatmış
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta