Güneşin,
Alabildiğine sıcak boynundan
Huzur koklamaktı,
Bütün direnişlerin baş suçlusu.......
Günahların kalbinde büyüyordu belki
Yeşil yosunların pervasız hıçkırıkları
Ve,
Ölümdü
Aykırı bir fidanın okyanusta yeşeren hırçınlıkları....
.............
Kim anlayabilirdi ki
Kara bir çınarın beyaz gözyaşları
Çiğ damlası sanardı gelip geçenler,
Baş kaldırışını kim farkedebilirdi
Köklerini çıkarınca topraktan,
Susuzluğuna verirlerdi
Aşkıyla sararan yapraklarını....
......................
Oysa her şey huzur koklamakla başlar
Okyanusta yeşeren fidanın direnişiyle biterdi.........
Yeşil yosunlar ölüm,
Çınarlar ise aşkla tüterdi...
21.09.06
Pınar KoçKayıt Tarihi : 21.9.2006 11:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kara bir çınarın beyaz gözyaşları
Çiğ damlası sanardı gelip geçenler,
Baş kaldırışını kim farkedebilirdi
Köklerini çıkarınca topraktan,
Susuzluğuna verirlerdi
Aşkıyla sararan yapraklarını...
...
Umutu unutmuş dizeler...
Ama okunası dizeler...
Yüreğinize, kaleminize sağlık...
Mürsel Adıgüzel
Okyanusta yeşeren fidanın direnişiyle biterdi.........
ve o fidan büümeli tebriklerimle...
Sevgi ve Saygılrımla.
TÜM YORUMLAR (7)