misafir bir kuştum, yoruldum çalına kondum
ne çalı benden bir tüy, ne çalıdan gül umdum
ne çalı bahara son çiçek, ne ben ona sondum
sessiz bir dumanım, huzur istiyorum yurdum.
değer bilmezlere göynümü, ruhumu yordum
her gece el açtım semaya, kabe'yi gördüm
yoruldu gönül g/özüm, s/azda telleri yordum
sessiz bir dumanım, huzur istiyorum yurdum.
Aydıni der daneydim, serpildim ekin oldum
dövüldüm dibek dibek, dergaha hakir oldum
yolumdur bezm-i elest, kapında fakir oldum
sessiz bir dumanım, huzur istiyorum yurdum.
Kayıt Tarihi : 22.8.2021 14:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Öğlen saatlerinde yazdım.
![Özdemir Aydın 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/08/22/huzur-istiyorum-yurdum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!