Herkesler kol, kola bülbüller gibi
Neden nadas kalır gönüllerimiz?
Aşk bahçesinde açsın güllerimiz
Yanlarında coşan sümbüller gibi!
Sevmek ve sevilmek için yaşarız
Aşkın girdabında sular coşarken,
Ömrümüzün son yolunda koşarken
Sevgi yatağından niye taşarız?
Dirlik tarlasında hasadımız yok
Paramız pulumuz kaç para eder?
İçimizde sönmez kor gibi keder
Hep kalplerimizde saplı durur ok!
Yüzümüzde huzur gülleri açsın
Sevgi atlarımız yine yarışsın
Birbirine darılanlar barışsın
Mutluluk güneşi,gülücük saçsın!
Kasım – 2004
Kayıt Tarihi : 1.7.2005 10:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!