huzurum kalmadı oğul huzur evinde,
Gel beni götür kendi evine...(annen)
*
anne benim evde de huzurlu olamazsın,
yerini kaybedersen, bir daha bulamazsın(oğlun)
*
o halde oğlum, ablana söyle alsın beni buradan,
kızım değil mi, son demde baksın bana bıkmadan
*
ekmek elden,su gölden, yeyip içip yat işte
biliyorsun ki, istemiyor seni bizim enişte...!
*
Allah devlete, millete zeval vermesin,
evinizi alın başınıza çalın, anneniz GELMESİN...!
*
demek en rahat yer huzur eviymiş meğer,
o da olmazsa yaşlılar ecelinden evvel gider..!
(Mahir Odabaşı/12.02.2012)
Ana-babaya ‘of bile’ demeyin diyor Hz Allah,
Bunu becerebilene bin bir kere MAŞAALLAH..!
-* -
Yaşlılıkta:
Evladın bakmayınca, devlet bakar mı?
-Bakar elbet
Ama evladın yerini tutar mı?
-Tutmaz elbet
……………...,
O halde sabret oğul, sabret
(vasiyet defterimden)
Kayıt Tarihi : 13.2.2012 14:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!