Huzur Evi Şiiri - İsmet Can

Yoksa eşiniz eğer, bir yarınız noksan ise
Eskidiyseniz, yaşınız yetmiş ile doksan ise
Evde var iken, başkalarınca yoksan ise
Ev, değildir sizin için bir huzur evi

Üzerinize kalıyorsa sürekli hata ve kusur
Zorlama bu evde, bulamazsın asla huzur
Doksan yıl değil, geçse de doksan asır
Bu evden insanı paklar bir huzur evi

Varlığın artık huzur getirmiyorsa bu eve
Rızalarıyla götürülürsün, evden, seve seve
Evlat değil bunlar inan, iki ayaklı bir deve
Adı huzur, kendi huzurlu mudur; huzur evi

Kısa bir yalnızlık iyi gelir, belki, bir parça
Gözyaşın su olur, dertlerin kum, çevirirsin harca
Ölüm, ince bir çizgidir; saydamsı bir sırça
Ecel sessizliğine bürünür artık huzur evi

Ziyaret edilmen için bayramları kollarsın
Bu umutlarla takvim yapraklarını yolarsın
Olmayınca gelenin, bitki misali solarsın
Artık huzur evi değildir, bu huzur evi

Doksan yıllık ömrün yazılıdır, ılık su da
Farkın yoktur bitkiden, vazoya benzer oda
Yaklaşılmıştır varışa, içilmelidir acılı soda
Belki de ebediyettir; en güzel huzur evi

ismet can