Huzur Elçisi Şiiri - Lâtif Karagöz

Yıldızların çiçek açtığı gökyüzünde
Rüzgârın kamçısı önünde
Bulut olmak isterim
Yumak yumak her gece.
Evrende mutlu bir hayat
Yaratmak isterim.
El sallayarak yıldızlara
Çıkmak isterim gök atlasın
Merdivenlerini kat kat.
Alın terimi yudumlayarak
Şöyle çoşa çoşa kanatlanıp
Adaletli yüreğimi sunmak isterim.
Hiç korkusuz da gidip tek tek
Yüzlerindeki parıltıya
Hemen usulca konmak isterim.
Sevgiyi huzuru ekmek isterim.
Elbet sonra da
Bol bol hasadı biçmek isterim.
Ve benim bu elçiliğim
Devam etmelidir yeryüzünde de.
Dolaşmalıyım ülke ülke
İnsanlarla içli dışlı olmalıyım
Onlara sevgi yağmurları yağdırmalıyım.
Gamsız, kedersiz günler için
Görmek isterim savaş yerine
Aralarında kıyasıya bir yarış.
Hele şu atlas bahçesinde
Her sabah yıldızlar birer birer
Yaprak yaprak döküldüklerinde,
Tan yerinde güneşin duvağı
Benim ellerimle açılmalıdır.
Gezmek isterim evreni karış karış
Çok özlenen huzur elçisiyim ben
Çünkü benim adım: B A R I Ş!
Temmuz – 2004