İnsanın kendisi dışında, iki emaneti var; biri doğa diğeri çocuklar.
Doğaya sahip çıkmaz isek toprak çölleşir.
Çocuklara sahip çıkmaz isek toplum yozlaşır.
Bu iki emaneti geleceğe sorunsuz taşıyan her topluma gelecek gelmeden anında huzur bulaşır.
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Niye huzursuz bir toplum olduk!
Cevabı tam burada!
Ne doğamıza, toprağımıza sahip çıktık, ne de geleceğimize, çocuklarımıza!
"Tersine göç" bundandır!
Biz, "zeki, becerikli, nitelikli" gençlerimizi batıya kaptırırken,
Doğunun "niteliksiz" insanını ülkemizin kapılarını açıyoruz!
Bu çelişki bile uyandırmıyorsa, sonsuza kadar uyuyun, "din satın" etrafınıza!
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta