İnsanın kendisi dışında, iki emaneti var; biri doğa diğeri çocuklar.
Doğaya sahip çıkmaz isek toprak çölleşir.
Çocuklara sahip çıkmaz isek toplum yozlaşır.
Bu iki emaneti geleceğe sorunsuz taşıyan her topluma gelecek gelmeden anında huzur bulaşır.
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Niye huzursuz bir toplum olduk!
Cevabı tam burada!
Ne doğamıza, toprağımıza sahip çıktık, ne de geleceğimize, çocuklarımıza!
"Tersine göç" bundandır!
Biz, "zeki, becerikli, nitelikli" gençlerimizi batıya kaptırırken,
Doğunun "niteliksiz" insanını ülkemizin kapılarını açıyoruz!
Bu çelişki bile uyandırmıyorsa, sonsuza kadar uyuyun, "din satın" etrafınıza!
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta