Huzur Bahçesi Şiiri - Faruk Avşar

Hani seninle sohbet ettiğimizde ayrılık acıysa
varlığın hep mutlu ediyor dediğimde
gözlerinin içi gökyüzü kadar ışıldıyordu
seni ne kadar sevdiğimi söylemeye bile utanıyordum.

Hani seninle sohbet ettiğimize çocuksu kavgalarımız olurdu
ben saatlere kalmayan pişmanlıkla seni arıyordum ya
işte ben bunun için seni çok seviyorum dediğinde
biz ayrılığı olmaz ikiz yaratılmış aşk örneğiyiz derdin.

Hani sohbet ettiğimizde susma sohbetin
şiir akıyor gözlerinin içindeki bakışlar özlem
dokunuşun sıcak bir huzur bahçesi
gülüşün kuş cennetinde şakırdayan bülbül gibisin derdim.

Hani seninle sohbet ettiğimizde öylece bana dalıp kayıp oluyordun ya
işte o an ayı ortadan ayıran geceye dönüşüyor dun
ve mutluluktan gözlerin gecenin en güzel yıldızı gibi parlayınca
yolunu kayıp etmiş bu derviş seninle aydınlık güne ulaşıyordu..!