Huzur Avuntusu Şiiri - Mustafa Bilgiç 2

Koysam başımı ılık bir haziran rüzgarının dizlerine.
Ay ışığı içsem vadilerin yamaçlarından.
Yavru bir ceylanın gözlerinde düşe yatsam.
Huzura uyansam, kanadında bir kelebeğin.

Koşsam yalınayak, yeşile boyanmış kırların göğsünde,
Kendimden kaçıp kendime sığınsam.
Nihayet yorgun düşüp, bitap kalsam.
Huzura uzansam avucunda bir meleğin.

Soluklansam yaprakları dansa kalkmış bir ağacın gölgesinde
Ciğerlerime çeksem çiçeklerin kokularından.
Öbek öbek bulutlara dertleri satsam.
Huzura dokunsam yanağında bir bebeğin.

Ah benim huzur özlemim, hâyâl yurdum.
Hayat sürdükçe sürecek, huzur avuntum.
Mustafa Bilgiç