Dünyayı dolaştım araştırarak
Töresinde huzur aradım durdum
Dağları taşları karıştırarak
Karesinde huzur aradım durdum
Aldığım yaralar bir bir sarıldı
Başımı ağırttı bunca gürültü
Ağladım inledim taşlar yarıldı
Paresinde huzur aradım durdum
Boş değilmiş nidam, içten yanıştı
Herkes mecnun dedi beni konuştu
Çağlayan göz yaşım sele dönüştü
Deresinde huzur aradım durdum
Bahtım kara dedim kendimi saldım
Gerçeği unutup hayale daldım
İlaca sarıldım uyuşup kaldım
Çaresinde huzur aradım durdum
Huzur gönüldeymiş aradım boşa
Yazık bu güne dek döktüğüm yaşa
Yaşadığım ömrü bir baştan başa
Süresinde huzur aradım durdum
Kayıt Tarihi : 30.11.2006 02:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
DÜŞÜNEBİLEN İNSANLAR HİÇ BİR ZAMAN HUZUR BULAMAZ.
DÜŞÜNEBİLEN BEYİNE VE HASSAS YÜREĞE SAĞLIKLAR DİLİYORUM.
TEBRİKLER.
SELAM VE DUA İLE.
TÜM YORUMLAR (2)