Huzur Adamı Şiiri - Can Bayraktar

Güneşin sıcaklığı can verirken bize,
Can verir birileri sessizce.

Kaygısızlık sarar dört bir yanımı,
Bildiğimi bile unuturken...

Huzur, sonsuz bir rüyaydı,
Mutlu sonları beklerken...

Boyun eğmek gibi kadere,
Uzun yolculuklara sabrederken...

Ölmek, bir erdemdi,
Onurunla yaşarken...

Aşk, koklamaktı huzuru,
Gülü dikeninden ayırırken...

Huzur adamı, bir dervişti aslen,
Senin için dağları, tepeleri aşarken...