Hüzünsüz Veda Şiiri - Eyüp Cüce

HÜZÜNSÜZ VEDA

Korku değil bu yazdıklarım,
Yüreğimin ACABA-sı BELKİ-si,
Bırak yola revan olsun küheylanım,
Boş kalsın terkisi.

Sen yokken de hep vardı gülüm,
Yüreğimde bir yangın.
Yorgunluğum,kırgınlığım,küskünlüğüm,
Senden mi sandın?

Gelişin ne getirdi ki,
Gidişin ne götürecek?
Okşanmasın küheylanımın yelesi,
Nasılsa biri ele geçirecek.

Anladın mı bir şey anlayamayacağını,
Gönül çapımdan?
Topla pılını pırtını,
Ayrıl kapımdan! ..

Beklerken bir gönülevinin eşiği,
Sabırsız küheylanımı,
Bu kendini beğenmişliğin oyalamasın beni,
Yakmasın canımı! ..

Ben şaha kalkmaya hazır küheylan,
Sen beceriksiz süvari,
Üç-beş adım sonra düşeceksin sırtımdan,
Deh deme bari! ..

Çünkü ben düz ovalarda koşamam,
Yolum dağ,yamaç,bayırdır.
Bu gözyaşları ne böyle ey yosmam?
Hayırdır! ..