Geçmiyor ki gün ardından gece,
Işıklar sönsün başlarken hüzün,
Yalnızlık düşsün payıma bence,
Ne baharı bekler ne de güzün.
Gölgeler dünyasında yaşarım,
Geceye gözlerinle başlarım,
Her an son vedayı hatırlarım,
Hem karanlıkta hem de gündüzün.
Rengini bilmiyorum yaşamın,
Soğuk denizin kıyısındayım,
Hep gözlerinin rüyasındayım,
Hiç aklımdan çıkmıyor ki yüzün.
Bir mevsimi sensiz yaşıyorum.
Kalbe ağır ama taşıyorum,
Sonu ne olacak bilmiyorum,
Canımı alacak güzel gözün
Şanlıurfa, 12.02.2021; 00:00
Mustafa Alperen TaşKayıt Tarihi : 12.2.2021 00:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Alperen Taş](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/02/12/huzunn.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!