Ömrümün baharında, bir kerecik gülmeden,
Sonbahar çıktı geldi, hüzünlüyüm şimdi ben
Hayata doyamadan, yaşadığım şu handa
Sonbahar çıktı geldi hüzünlüyüm şimdi ben
xx
Başıma karlar yağdı, baharında yazında
Erkenden aklar düştü şu taş kesen başıma
Daha ben, doyamadan yaşadığım şu hana,
Sonbahar çıktı geldi hüzünlüyüm şimdi ben
xx
Ruhumda sızılarım, dört mevsimde yaşarken
Giyindim çıktım yola, henüz vakit erkenken
Heybemde yemişlerim zorlanarak giderken,
Sonbahar çıktı geldi, hüzünlüyüm şimdi ben
xx
Bir sabah, yola çıktım hiç bakmadan halime,
Yolumda ne bulduysam, aldım kattım heybeme
Çıkmadan dayanır'mı, hiç sormadım kalbime
Son bahar çıktı geldi, hüzünlüyüm şimdi ben.
xx
Yüksel m, yolluğunla gidiyorken heybenle
Yoruldun, Hak yolunda iniş çıkış gitmekten
Oturmuş, bekliyorken yaz baharı sen yine,
Don bahar çıktı geldi hüzünlüsün şimdi sen.
Ahmet Yüksel Şanlıer
05 Aralık 2020
Kayıt Tarihi : 5.12.2020 13:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yoruldun, Hak yolunda iniş çıkış gitmekten
Oturmuş, bekliyorken yaz baharı sen yine,
Don bahar çıktı geldi hüzünlüsün şimdi sen.
İnanan bir insan için dünya hayatı bir imtihandır son gülen iyi gülermiş
Bunu unutmamalıyız hocam çok gönülden yazılmış anlamlı bir şiirdi
tebrikler selamlar saygılarımı sunarım
TÜM YORUMLAR (1)