Hüzünlüyüm Şiiri - Mustafa Duyar

Yine Hüzünlüyüm geçmiyor zaman,
Yaşadığım günleri kederli an,
Böyle hayatımdan etmedim aman,
Hayata küsmeyip ben yaşıyorum.

Ağlayan gözlerim yürek dağlıyor.
Ellerim koynumda bağlı kalıyor.
Kabuslu uykuya gözüm dalıyor.
Dünyaya küsmeyip ben yaşıyorum.

Saçlarım ağarıp dökülen oldu,
Gül olan benzimse sararıp soldu,
Böyle olan hayat beni de buldu.
Yaşama küsmeyip ben yaşıyorum.

Firsati derim ki geçen olsa gün,
Kayıba karışan duyulmayan ün,
Cefayla geçmesin yaşanan bugün,
Gezmeye küsmeyip ben yaıyorum.